Deze koren- en oliewatermolen was gelegen aan de Dender. Ze stonden er op een eiland, gevormd door de Dender en een zijarm.

In 1789-1791 was hij in het bezit van jonkheer J. Clemmen de Petegem uit Gent. In de "Gazette van Gend" van deze periode verschenen af en toe aankondigingen dat de molens te huur werden aangeboden

Vanwege jonker J. Clemmen de Petegem etc., wonende te Gent, propriëtaris, werd meegedeeld dat op 25 november 1789 “ter prochie van Accren S. Geron” (= Sint-Gerons-Acren, nu deel van Deux-Acren onder Lessines) zal worden verpacht: een korenwind- en watermolen, alsook een stampkot, met hun woonst, gestaan en gelegen op de rivier de Dender, op een half uur gaans van Geraardsbergen en Lessen. In de verkoping zijn ook begrepen “het recht van sassen, passage der schepen en voordere emolumenten”. Deze molens worden nog tot 10 december a.s. gebruikt door “zekeren Janssens”. Inlichtingen bij de ontvanger van jonker Clemmen, m.n. sieur de Baguenrieux d’Hautboutry, baljuw van en te  Sint-Gerons-Acren.

In een advertentie van 26.04.1790 betreffende een verkoping van bomen wordt hetzelfde dorp vermeld als “de prochie en heerlykheyd van Kleyn Akker S. Gereon boven Geeraersbergen”.

Vanwege dezeofde jonker J. Clemmen de Petegem etc., wonende te Gent, propriëtaris, wordt meegedeeld dat hij in de “prochie van Accren S. Geron boven Geeraerdsbergen te pachten presenteert, om van stonden aen in het gebruyk te komen (door het overlyden van den actueelen pachter)”: een wel beklante korenwind- en watermolen, benevens een oliestampkot, staande jegens de rivier de Dender, alsook het woonhuis daarbij, zijnde ook een “gekallante herberge” (*).  In de verkoop zijn begrepen “het recht van sassen en voordere emolumenten”. Inlichtingen bij de ontvanger van jonker Clemmen, m.n. sieur de Bag[u]enrieux d’Hautboutry, baljuw van en te  Sint-Gerons-Acren. (Gazette van Gend", 14, 18 en 21 april 1791).

De kadastrale atlas van P.-C. Popp (ca. 1860) vermeldt:
Deux-Acren C9 - Moulin à l'huile à eau
                C10 - Moulin à farine à eau
Eigenaar: Vanderslagmolen, Joseph, meunier, Deux-Acren.
Deze was ook eigenaar van C472 - Moulin à farine à vent, maar deze molen heeft geen spoor nagelaten.
Aan de overkant van die watermolens op de Dender wordt vermeld:
Deux-Acren C637 - Moulin à eau
Dubois, Benoît-Joseph, meunier, Deux-Acren.

Het woonhuis is nog in goede staat; het gebouw van de vroegere olieslagerij is vervallen. Deze olieslagerij bleef het langst in werking.
De waterval is nog aanwezig, maar het rad is verdwenen. Het sluiswerk is er nog, maar zonder schotten.
Het zogenaamde eiland is nu volgebouwd met woningen

L. DENEWET, A. SMEYERS

Ce moulin à eau, construit vraisemblement au 13e siècle, côtoya très longtemps le moulin Drouot.
Ik passa, au début du 19e siècle, à la famille Vanderslagmolen, puis, en 1910, à la société "Le Progrès Agricole". Il servit alors à la mouture industrielle, à la mouture à façon et à la préparation d'aliments composés.
En 1961, le Progrès Agricole cessa ses activités et céda son droit de mouture. Tout son appareillage fut alors enlevé.
Les bâtiments furent vendus au moulin Drouot voisin en 1964. Celui-ci ayant également cessé ses activités, les bâtiments sont aujourd'hui abandonnées.

Le moulin à huile ou tordoir
Rue des Moulins d'Acren (rive droite)
Construit à la fin du 16e ou début du 17e siècle, il étairt situé en bordure de la (dérivation de la) Dendre, à grand-Acren, au lieudit "les Moulins". Il était éctionné par la chute d'eau du barrage-écluse.

Il servait pour tordre l'huile des graines oléagineuses (colza, noix, glands, cameline) nécessaire pour l'éclairage des habitants du Grand et du Petit Acren.

Quand il s'arrêta de tourner, le tordoir passa au Progrès Agricole, société meunière propriétaire du moulin de Petit Acren, et il fut transformé en dépôt pour le moulin à farine de la société. Les annexes furent aménagées en écuries et garages.

Le bâtiment du tordoir existait encore dans les années 2000. Il était accolé au "magasin" construit en 1928 pour le déchargement des bateaux de grain.

Le Progrès agricole cessa ses activités en 1961.

On distingue encore aujourd'hui le chenal bouché qui amenait l'eau utilisée pour faire tourner la roue, ainsi que la trace laissée par celle-ci sur le mûr du bâtiment.

Raymond DRUHAUT

Gazette van Gend, 29 oktober en 9 november 1789; ook 1 en 4 maart 1790
Sint-Gerons-Acren (nu: Deux-Acren onder Lessen) - Korenwind- en watermolen, met stampkot op de Dender

Vanwege jonker J. Clemmen de Petegem etc., wonende te Gent, propriëtaris, wordt meegedeeld dat op 25 november 1789 “ter prochie van Accren S. Geron” (= Sint-Gerons-Acren, nu deel van Deux-Acren onder Lessines) zal worden verpacht: een korenwind- en watermolen, alsook een stampkot, met hun woonst, gestaan en gelegen op de rivier de Dender, op een half uur gaans van Geraardsbergen en Lessen. In de verkoping zijn ook begrepen “het recht van sassen, passage der schepen en voordere emolumenten”. Deze molens worden nog tot 10 december a.s. gebruikt door “zekeren Janssens”. Inlichtingen bij de ontvanger van jonker Clemmen, m.n. sieur de Baguenrieux d’Hautboutry, baljuw van en te  Sint-Gerons-Acren.

In een advertentie van 26.04.1790 betreffende een verkoping van bomen wordt hetzelfde dorp vermeld als “de prochie en heerlykheyd van Kleyn Akker S. Gereon boven Geeraersbergen”.

Literatuur

"Gazette van Gend, 29 oktober en 9 november 1789 (verpachting einde 1789)
"Gazette van Gend", 1 en 4 maart 1790 (verpachting maart 1790)
"Gazette van Gend", 14, 18, 21 april 1791 (verpachting april 1791)
Jules Dewert, "Les moulins du Hainaut. Canton de Lessines". Bibliothèque d'Etudes Régionales, Bruxelles, 1938, n° 42 (Annales du Cercle archéologique d'Ath, t. 24, p. 311-349);
Jacques Vandewattyne, "Inventaire des moulins du Hainaut: Arrondissement d'Ath", Hainaut-Tourisme, n° 116, juin 1966, p. 106-108;
"Moulins en Hainaut", Bruxelles, Crédit Communal, 1987, p. 286-287;
S. Blancquart, J.M. Cauchies, M. Duhaut & R. Duhaut, "Vieux moulins de chez nous... " Annales du Cercle d'histoire de l'entité lessinoise, III, 1988, 2 vol.: 481 + 311 p.
G. Bavay, "Inventaire", p. 388-390, ill.