De Moulin Tas was een graanwatermolen op de Lasne, op het einde van de weg Moulin Tas (n° 2), een doodlopende zijweg ten zuiden van de rue Là-Haut en de rue d'Anogrune.
Voor 1862 werd er een papiermolen aan toegevoegd, maar die werd in 1888 weer opgeheven.
Werd aangekocht door de Intercommunale Compagnie de l'Eau in 1903 en door haar toedoen opgeheven als watermolen. De watermolen werd een landgebouw en bestaat thans nog als een woonhuis.

Eigenaars na 1830:
- voor 1834, eigenaar: Vanderbeck Pierre Joseph, molenaar te Vieux-Genappe
- 22.09.1853, verkoop: Van Hupperen-Vanderbecq Jan Baptiste, landbouwer te Maransart (notaris Berger)
- 26.01.1856, verkoop: Vandercam-Courbet Pierre, schrijnwerker te Vieux-Genappe (notaris Gouttier)
- 13.03.1862, verkoop: Matheys Frédéric, zonder beroep te Lasne-Chapelle-Saint-Lambert (notaris Castelain - moulin à grains avec papeterie)
- 24.03.1903, verkoop: Société intercommunale des Eaux de l'agglomération de Bruxelles, te Brussel.
- 2014, eigenaar: E. Cange, Vieux-Genappe

Lieven DENEWET & Herman HOLEMANS

Literatuur

G. Tarlier & A. Wauters, "Géographie des Communes belges. Canton de Genappe..., p. 2;
M.A. Duwaerts e.a., "De molens in Brabant", Brussel, Dienst voor Geschiedkundige en Folkloristische Opzoekingen van de Provincie Brabant, 1961;
Herman Holemans, "Kadastergegevens: 1835-1985. Brabantse wind- en watermolens. Deel 8: arrondissement Nijvel (P-Z)", Kinrooi, Studiekring Ons Molenheem", 2003, 49 p.
Véronique Vander Meiren, "Genappe et ses villages : invitation à la découverte du patrimoine local", Genappe : Véronique Vander Meiren, 2004, 154 p., ill.;
Vincent Van Grunderbeeck, "Les moulins à eau de la Haute-Dyle", in Le Lothier roman, 1996, nr. 1, p. 32-35.