De "Moulin Debontridder", Moulin Ceulemans of "Petit Moulin" is een watermolen op de Thyle, nabij de samenvloeiing met de Orne, in de Rue Coussin Ruelle. Hij werd opgetrokken voor 1500 als graanmolen.
Bij toestemming van de Bestendige Deputatie van de provincie Brabant op 24 oktober 1839 aan houthandelaar Bernard Joseph Villers uit Cout-Saint-Etienne werd hij van graanmolen tot papiermolen omgebouwd.
Na 1846 opnieuw een graanmolen.

Eigenaars na 1830:
- voor 1834, eigenaar: Deman de Lennick Hyacinthe Joseph Ghislain, rentenier te Hévillers
- 16.09.1836, deling: Deman de Lennick Marie Ghislaine Sidonie, te Hévillers (notaris Michotte)
- 01.12.1838, verkoop: Villers Bernard  Joseph, houthandelaar te Court-Saint-Etienne (notaris Gilisquit)
- 29.06.1846, verkoop: a) Marchal Pierre Joseph Gérard, te Court-Saint-Etienne, b) Dauvin Hubert Jean Baptiste, te Court-Saint-Etienne en c) Marchal Marie Séraphine, landbouwster te Court-Saint-Etienne (notaris Delbruyère)
- 26.05.1847, verkoop: Bouckaert Jean Joseph, commissionaris te Antwerpen (notaris Delbruèere en Verhaegen)
- 1854, verkoop: De Bontridder Jean François, broers en zussen, molenaars te Vilvoorde
- 15.09.1856, deling: De Bontridder Jean François, handelaar te Court-Saint-Etienne (notaris Janssens)
- 30.12.1869, ruil: Ceulemans-Polet Alexandre Michel, industrieel te Court-Saint-Etienne  (notaris Van Acker - met water- en stoomkracht voor 6 paar molenstenen)

De watermolen evolueerde naar een bloemmolen met stoommachines. In 1869 werkte de molen zowel met water- als met stoomkracht, voor zes paar molenstenen. De stoomkracht werd verhoogd in 1873 en 1887. Na 1887 werd van waterracht geen gebruik meer gemaakt. De maalderij deed dienst tot in 1977. Daarna werd het gebouw gerenoveerd en opgedeeld in verscheidene appartementen. Het binnenwerk en het waterrad werden hierbij verwijderd. De voormalige graansilo is thans een atelier voor de vervaardiging van theaterdecors.

Lieven DENEWET, Niels WENNEKES & Herman HOLEMANS

De "Moulin Debontridder" of de "Petit Moulin" was een watermolen op de Thyle.
Bij toestemming van de Bestendige Deputatie van de provincie Brabant op 24 oktober 1839 werd hij van graanmolen tot papiermolen omgebouwd.
Later opnieuw een graanmolen.

Literatuur

Herman Holemans, "Kadastergegevens: 1835-1985. Brabantse wind- en watermolens. Deel 6: arrondissement Nijvel (A-E)", Kinrooi, Studiekring Ons Molenheem", 1995;
M.A. Duwaerts e.a., "De molens in Brabant", Brussel, Dienst voor Geschiedkundige en Folkloristische Opzoekingen van de Provincie Brabant, 1961.
Marie-Eve Rebts, "Appartement trois chambres à Court-Saint-Etienne", Le Soir, 29.11.2012, p. 2.
Vincent Van Grunderbeeck, "Les moulins à eau de la Haute-Dyle", in: Le Lothier roman, Revue d'histoire publiée par le Cercle d'histoire et d'archéologie du Pays de Genappe, trimestriel, 1996, nr 1, p. 1-69.