Witgekalkt bakstenen gebouw, als deel van gesloten hoevecomplex
Klein breed metalen bovenslagrad, ingebouwd
Nog aanwezig
Gebouw in goede staat, waterrad vervallen, wateras gebroken
---, Niet beschermd
Geen
Niet toegankelijk
Beschrijving / geschiedenis
De Moulin Valois van Haccourt, geoemd naar de laatste molenaar, is een watermolen op de Grand Aaz aan de Rue du Moulin 24.
Een eerste watermolen werd rond 1450 gebouw. Het huidige witgekalkt bakstenen gebouw dateert van 1863, als deel van een gesloten hoevecomplex.
De molen staat getekend op de Kadastrale Atlas van P.C. Popp: Section B 806a - Moulin à farine; eigenaar: Scaff, Marguerite, veuve Halin, Philippe-Antoine, cultiv(ateur), Haccourt.
Het klein breed metalen bovenslagrad is ingebouwd. Het gebouw verkeert in goede staat, maar het waterrad is vervallen en bovendien is de wateras gebroken.
Het gebouw is thans gerenoveerd als woning en kreeg in 2010 een nieuwe eigenaar.
Lieven DENEWET & Aimé SMEYERS
Roue à eau sous abri désaxée.
Literatuur
Philippe Vander Maelen, "Dictionnaire géographique de la province de Liège", Bruxelles, 1831. Henri Del Vaux de Fouron, "Dictionnaire géographique de la Province de Liège", Liège, Jeunehomme, 1841. Charles Meerts, "Dictionnaire géographique et statistique du royaume de Belgique", Bruxelles, Vanderborght, 1845. Hervé Hasquin e.a., "Commnunes de Belgique: dictionnaire d'histoire et de géographie administrative. Wallonie", 2 vol., Bruxelles, La Renaissance du livre, 1980-1983. Herman Holemans, "Enquète auprès des communes de la Province de Liège", 1984. Lucien Simon, "Moulins de chez nous", Dison, Fondation Adolphe Hardy, 1992, p. 124.
Haccourt (Oupeye), Luik
