De Molen Van Roey was een houten korenwindmolen in de Kapelstraat, op het gehucht De Baan, nabij de Sint-Corneliuskapel, ten westen van de steenweg naar Oostmalle.

De oprichting gebeurde na toelating van de Bestendige Deputatie van de provincie Antwerpen op 19 maart 1880. De staakmolen werd in dat jaar overgebracht uit Lier (Heilige Geestmolen). De bouwer was Karel Van Roey-Nuyens, landbouwer en later molenaar te Beerse. Hij had het bouwperceel op 24 juni 1875 bij gift verkregen van Gabriël Van Roey-Heremans.

Op 14 juli 1908 verkreeg Emiel Pieter Van Roey-Fransen de molen bij gift. Hij zou de laatste molenaar worden.

Molenaar-herbergier Remi Lievens-De Peuter uit Herentals kocht de standaardmolen in 1920 aan. om hem af te breken en te laten verplaatsen naar Herentals op het gehucht Watervoort aan de Poederleeseweg. Aldaar moest hij de in 1914 vernielde Watervoortmolen vervangen. In Herentals waaide de (ondertussen vervallen) molen in 1940 om. De molen kende te Beerse dus een kort bestaan en werd tweemaal verplaatst.

Zie ook onder: Lier, Heilige Geestmolen
                      Herentals, Watervoortmolen

Lieven DENEWET & Herman HOLEMANS

J. Geerts, Beerse in oude prentkaarten", Zaltbommel, 1971
K. Van Nyen, De molens van Beerse, in: Tijdschrift voor Geschiedenis en Folklore, I, 1938, p. 167-183.
"Herman Holemans & P.J. Lemmens, Molens der Noorder- en Oosterkempen, Nieuwkerken, 1980, p. 24-26, 37.
Herman Holemans & P.J. Lemmens, Molens der Zuiderkempen, Nieuwkerken, Ten Bos / Studiekring Ons Molenheem, 1978, p. 64.