De Raapmolen, genoemd naar zijn ligging op de wijk De Raepe, op de hoek van de huidige Belle- en Grote Heimelinkstraat, was een houten korenwindmolen.  Ernaast stond een rosmolen, om ook in windstille periodes te kunnen malen.

De molen werd gebouwd in 1641 bij octrooi verleend aan Marijn Heyndricx (voor een graanwindmolen "ande Rape").

Hij staat aangeduid op de Ferrariskaart met het bruin symbool van een staakmolen.

De staakmolen werd samen met de huizingen, bijhorende grond en hofland, groot in totaal 1 gemet 59 roeden, in augustus 1788 verkocht.

Opeenvolgende eigenaars sinds 1830:
- voor 1834, eigenaar: Heirbaut Victor, molenaar te Sint-Niklaas
- later, eigenaar: a) Heirbaut Kamiel en b) Heirbaut Virginie
- 08.02.1871, verkoop: Noppé-Raemdonck Eduard, koopman te Sint-Niklaas (notaris Geerts)
- 12.02.1881, erfenis: Van Gansberghe Joseph, handelaar te Temse (overlijden van Guillelmus Primus Van Gansberghe)
- 25.05.1884, ruil: De Caluwé Augustinus Jan, molenaar te Sint-Niklaas (notaris Van de Perre).
- 28.11.1889, verkoop: De Meester-Van Gansberghe August, handelaar te Temse (notaris Bellemans).

In 1890 waaide de molen omver en werd niet heropgericht.

Lieven DENEWET & Herman HOLEMANS

R. Van Lierde, "Sint-Niklaas en zijn windmolens", in: Annalen van de Oudheidkundige Kring van het Land van Waas, LXXIII, 1970, afl. 2, p. 255-282 (270-271) (naar zijn handschrift uit 1934)

De "Raap"
Er stond ook een staakmolen op de wijk "de Raap" op den hoek van den Antwerpschen steenweg en, ik meen, de Heymelinckstraat.
Het was eenen molen die in zeer slechten staat was, hoorde toe aan de familie Van Gansberghe, graanhandelaars te Temsche, en verhuurd aan de heeren Frans en Jan Vermeulen, zoals wij gezien hebben in de beschrijving van den "houten molen". Nadat deze heeren het verlaten hadden, had hij nog twee huurders, de heren Peleman en De Caluwé, doch dit heeft niet lang geduurd. Hij moet rond 1890 omver getrokken zijn, en het was hoog ti jd want bij stormweder was hij een gevaar voor het drukke verkeer aldaar.
Er bestond een zer goede vuurmolen, die uitgebroken en verplaatst werd naar de "Kraak" te Basel, waar nu nog zekere deelen van in werking zijn.

---------

Gazette van Gend, 31 juli 1788.
Te koop gesteld op 5, 12 en 19 augustus 1788 inde herberg “de Rooze” van hostelier Joannes Judocus Vercruyssen op de Markt binnen Rupelmonde: de extra wel beklante korenwindmolen, van ouds genoemd “de Raepe”, met de huizingen en bijhorende grond en hofland, groot 1 gemet 59 roeden, staande in Sint-Niklaas op de gelijknamige wijk de Raepe, op een kwartuur afstand gelijkelijk van Sint-Niklaas en van Nieuwkerken. De molen is gelegen “met des zelf berg en grond” tegen de nieuwe heirbaan of steenweg van Sint-Niklaas op Beveren, op een afstand van vijf kwartuur gaans daar vandaan, en “alzoo in den center van het Land van Waes”. Inlichtingen bij griffier Seghers in Rupelmonde.                                                                

R. Van Lierde, "Sint-Niklaas en zijn windmolens", in: Annalen van de Oudheidkundige Kring van het Land van Waas, LXXIII, 1970, afl. 2, p. 255-282.
Inventaris van de wind- en watermolens in de provincie Oost-Vlaanderen naar gegevens van het Archief van het Kadaster. Derde aflevering. De arrondissementen Oudenaarde en Sint-Niklaas", in: Kultureel Jaarboek voor de provincie Oost-Vlaanderen, XVI, 1962, 2 (Gent, 1963).
G.K. Kockelberg, "De molens van Sint-Niklaas", in: Ons Molenheem, jg.30, 2005, nr. 3, juli-september, p.56-57, ill..
H. Holemans, "Oostvlaamse wind- en watermolens. Kadastergegevens 1835-1990. Deel 7. Gemeenten S-T", Opwijk, 2007.
Gazette van Gend, 31 juli 1788.
Mailbericht Wilfried Van Remoortere, 02.03.2012.